Drie Schelpen
Geïnteresseerd in de roman 'Drie Schelpen'? Meld je hier aan voor de nieuwsbrief!
Lees je liever vanaf papier, klik dan hier.
27 - Stop
“‘Stop’ is het stopwoord Bart.” “Oké. Weet je zeker dat je dit wil?”
“Ja, ik wil weten wat ik fijn en lekker vind.”
“Oké. Ik ben geen expert, integendeel, ik probeer een paar dingen.” Barts enige ervaring bestaat uit de klassieke film Histoire d’O waar in de openingsscène René ‘O’ naar Roissy brengt en haar in de taxi met een mes van haar ondergoed ontdoet. ‘O’s kreuntje als ze op de zitting plaatsneemt zonder slip, wond Bart al op, terwijl de film nog moest beginnen. Hij pakt de gereedliggende schone theedoek en vouwt tot een smalle strook.
“Weet je? Dit vind ik al spannend!”
Hij beweegt met zijn hand haar schouders zodat ze zich omdraait. Ze staat voor hem in haar dichtgeknoopte badjas met daaronder het zwarte onderbroekje die ze aandoet als ze ongesteld is. Sexy door zijn simpelheid. Hij knoopt de blinddoek zachtjes vast, strak genoeg zodat hij bleef zitten. “Je zult licht en donker nog wel merken, dit zorgt voor een intensere ervaring, kan ik je uit eigen ervaring vertellen.
Haar ademhaling versnelt.
Ze staan voor de passpiegel in de slaapkamer. Hij ziet haar en zij maakt zich een voorstelling. “Blijf staan. Ik ben zo terug.”
“Je mag het niet filmen hoor, dat wil ik niet!”
“Nee, nee, dat doe ik ook niet. Ik pak even iets uit de keuken.” Dit was de eerste keer dat ze experimenteerden. Bij terugkomst staat ze onbewogen voor de spiegel.
“Ben je er weer?”
Hij antwoordt niet, passeert haar, opent de gordijnen en ontsluit de deur van het Franse balkon. Hij wandelt terug en pakt haar hand. “Kom.” Aarzelend schrijdt ze mee. Hij positioneert haar zo dat ze over de gracht kijkt, ware het niet dat ze geblinddoekt is en gaat achter haar staan.
“Dit vind ik eng.”
Hij zegt niets, legt zijn armen om haar middel en ontknoopt de ceintuur waardoor de badjas openvalt. Hij trekt de ceintuur eruit en hangt die om zijn nek. Ze ademt nog sneller. Hij strijkt door haar haar met beide handen en daalt via haar nek af naar haar schouders. Hij schuift de badjas zachtjes over haar schouders, het kledingstuk valt op de grond.
“Sssst.” Ze slikt haar woorden in en beseft dat ze en plein publique vrijwel naakt en geblinddoekt tentoongesteld staat. Ze baalt dat ze zo’n domme slip draagt. De doodenge sensatie windt haar op. ‘Dit was voorbereid door die smiecht.’ Het waait een beetje, voelt ze.
Hij draait haar om en leidt haar naar hun bed. ‘Alleen toevallig kan iemand iets gezien hebben,’ dacht hij. Hij laat het bewust kort duren. ‘The feeling shows’, ziet Bart, terwijl hij Jeanine’s handen pakt. ‘Oeps!’ Hij sluit haastig de gordijnen voor iemand een telelens op het tafereel richt. Zachtjes knoopt hij de ceintuur om haar polsen en legt haar op bed. De ceintuur is lang genoeg om deze vast te knopen aan een spijl aan het hoofdeind. Ze ligt op haar rug, armen gestrekt. Hij pakt het schaaltje smeltende ijsblokjes.
Ze hoort het geluid en voelt haar tepels verharden. De onverwachte balkonscène windt haar op. Uit zijn bewegingen op het bed kan ze niet opmaken wat hij uitvoert. ‘Nu zeker de ijsblokjes,’ denkt ze. Het blijkt een afleidingsmaneuvre. Hij pakt twee wasknijpers en gaat met eentje onderweg naar haar borsten. Hij strijkt met het houten klemmetje over de zachte huid. Met een “Ssst.” onderdrukt hij opnieuw haar neiging iets te zeggen. Hij positioneert de tepel tussen geopende knijper, dat past net. Ze kreunt en rilt opgewonden. Voorzichtig laat hij de wasknijper vieren. “Auw, hmmm.” Ze likt met haar tong langs haar lippen.
Hij opent de tweede knijper en herhaalt het bij de andere tepel. Haar reacties laten hem niet onberoerd, zijn pik knalt uit zijn voegen, dit is supergeil! Het knijp- en loslaat spel met beide tepels veroorzaakt een natte plek in haar broekje. Hij beheerst zich het stukje stof van haar lijf te scheuren. ‘Hou je in vriend,’ vermaant hij zichzelf. Langzaam veert hij beide knijpers terug zodat ze maximaal klemmen. Ze kermt een beetje, er volgt geen ‘Stop!’ Ze is in trance. Zijn vingers strelen de tepelhoven. Na een minuutje of twee heft hij de beklemming op. Bart spettert ijskoude druppels op haar hete knopjes, met maximaal effect, ze kreunt langdurig. Het water glijdt over haar borsten en veroorzaakt een spoortje dat snel verdampt. Ze strekt haar armen uit. “Hé, dat mag niet!”, spreekt hij streng. “Draai je om,” gebiedt hij en ze gehoorzaamt onmiddellijk. Hij bindt haar armen weer vast aan de spijl en zitten en schuift haar broekje een stukje naar beneden. “I’m going to hit you six times, and you’re going to count with me,” citeerde hij uit een boek dat min of meer leidde tot dit experiment.
“Hihi! Oké,” grinnikt ze.
Hij pakt het tafeltennisbatje dat hij op zolder aantrof in een doos met spullen. De eerste klap klinkt enorm hard, haar enige reactie is “One.” Ze is Anastesia. De tweede, op de andere bil, resulteert in een kreun.
“Two."
Hij laat haar kort herstellen en vergroot de onzekerheid over het moment van de volgende klap.
“Three.”
Haar rechterbil kleurt lichtroze.
“Four.”
Hij strijkt met zijn hand over haar billen.
Ze steunt. “Two to go.”
De vijfde klap klinkt nog harder dan de eerste, hij schrikt behoorlijk.
Ze kreunt en wacht even. “Five.
Hij houdt in bij de laatste. “Six.” Hij blijft beduusd zitten. “Lieverd?”, vraagt hij geschrokken.
“Zei ik ‘stop’?” klinkt het gesmoord.
“Uh ... Nee …”. Hij smijt het batje van zich af, boos op zichzelf omdat hij zich liet gaan en ze het blijkbaar oké vond en het spel meespeelde. Hij herpakt zich, trekt haar onderbroekje uit, vraagt haar weer om te draaien en spreidt haar benen een beetje. Als vanzelf trekt ze haar knieën omhoog. Donshaartjes gloren op haar venusheuvel. Haar opwinding is zichtbaar. ‘Dat maakte de volgende fase lastiger.’ Hij spuit een klodder scheergel op zijn hand, wrijft het tot schuim over de plekken die hij net bekeek, vanaf haar navel.
Ze tilt haar hoofd op, herinnert zich de blinddoek en valt terug op het kussen.
Hij verdeelt het schuim en smeert zijn handen aan de theedoek af. De geslepen Thiers-Issard legt hij tussen haar borsten.
“Wat doe je?”
“Ssst.”
“Dit vind ik eng.”
Het mesje glijdt langzaam snijdend onderweg naar beneden een paar onzichtbare haartjes weg. Ze voelt het snijvlak in de haartjes trekken. Bij de schuimrand aangekomen houdt hij in. Geen reactie, hooguit de suggestie dat ze wacht op wat komt. Hij bespeurt glinstering op de plek waarnaar hij hunkert. Het vlijmscherpe mesje scheert wat er aan haartjes groeit resoluut weg.
Ze weet welke richting hij uitgaat, spreidt haar benen wat verder en laat hem begaan. In de slaapkamer loopt de temperatuur op door de twee gloeiende lijven en standje 25 op de thermostaat. Doodstil ondergaat ze de eerste keer dat hij haar scheert, zijn handen trillen en dat resoneert als het mesje over haar labia beweegt.
“Doodeng.” Ze vindt het bloedspannend.
Als hij klaar is veegt hij met de theedoek de schuimresten weg.
“Stop.”
Ze vrijen sprakeloos verder, de opwinding brengt beiden in no time tot een hoogtepunt. Jeanine bereikte tijdens het voorafgaande al een paar keer de top, met Bart in zich geeft ze er meer ruchtbaarheid aan. Ze douchen samen. Bart kijkt op zijn telefoon en zegt, ik ga de jongens ophalen, ga je mee?
“Ik ga mee, dan gaan we met het hele spul naar het pannenkoekenhuis, is dat een idee?”
“Dat is bij deze een plan,” bevestigt Bart.
Tussen Jeanine en Bart hangt een vreemde spanning. Onderweg in de auto informeert hij of zij het experiment geslaagd vindt.
Ze kijkt hem veelbetekenend aan. “Sì!” “Voor dat tafeltennisbatje verzinnen we iets anders, oké?”
Bart schiet in de lach. “Ja sorry, het ‘werkte’ wel. Ik zoek een alternatief.” Hij pakt haar hand en knijpt erin. Ze knijpt terug.
